نیمه خاطرات همان خاطرات غبار گرفتهای هستند که در پس ذهن جاریاند و ترتیب زمانی درستی ندارند و شاید با پیشداوری همراه باشند، اما همین یادآوردها گزارشی هستند به خاک ایران تا اگر روزی کسی به یاد نیاورد یا نخواست به یاد بیاورد چه بر میهن گذشته است و تاریخنویسان رسمی آن را دگرگون جلوه دادند، یادداشتهای یک آدم خیلی معمولی بتواند حس زندگی در دورهی انقلاب ۵۷ و سالهای پس از آن را به آیندگان منتقل نماید.
اخطار: اینها خاطرات و احساسات من هستند که شاید با برداشتهای شما تفاوت داشته باشند، پس اگر اعتراضی دارید قلم بردارید و شما هم خاطراتتان را بنویسید!